Talentreizen

Wil jij ook soms zoveel meer en zoveel sneller dan je omgeving? Krijg je die baan of promotie niet terwijl je zeker weet dat je het heel goed kan? Of ben je werkgever en wil je met je bedrijf graag iets neerzetten maar schiet het niet op met die werknemers? Zat die werknemer weer online kleding te kopen onder werktijd? (ja echt, 40% van de online aankopen schijnt tijdens kantoortijd te gebeuren!)

Dat kan toch geen kwaadwillendheid van die werknemer zijn? Op een uitzondering na mag je er toch van uit gaan dat die ook liever een baan heeft waarbij de tijd voorbij vliegt. En die werkgever die jou geen promotie geeft of dat project niet laat doen? Zal hij geen gebruik willen maken van je talenten? Had jij moeten leren je talenten beter te promoten? Of zou die werkgever zijn systemen ook eens anders in kunnen richten zodat hij je talenten ziet zonder dat je ze van de daken schreeuwt?

Misschien wil je gewoon te veel. Er is nu eenmaal werkloosheid, er is er maar één nodig voor die baan of dat project. En als werkgever kan je in een netwerkclub meer dan genoeg andere werkgevers ontmoeten die ook wat te klagen hebben over hun werknemers. Het kan gewoon niet anders, het gaat al jaren zo.

Het advies wat ik het meest heb gehoord in mijn leven is om ‘gewoon’ te doen. Alles wat afwijkt, ook al is het positief, kan je maar beter niet laten merken. Daarbij is het belangrijk dat je je niet te druk maakt over van alles, je moet niet te veel willen, laat het van je afglijden,  je kan de wereld nu eenmaal niet in je eentje veranderen.

In de jaren ’80 ging het duo Spaan en Vermegen al op zoek naar de gewone man, ze hebben hem niet gevonden. Dat is maar goed ook, stel je voor dat iedereen hetzelfde was en niemand zijn nek durfde uit te steken, dan had je nu deze blog niet kunnen lezen via internet in wordpress.

Toen ik als kind het verhaal hoorde over een vrouw die zat te huilen achter haar bureau omdat ze echt niet nog meer bouquet-reeks-boekjes wilde lezen heeft dat diepe indruk gemaakt. De angst dat je je als volwassene nog steeds zo zou moeten vervelen strookte niet met mijn ideaalbeeld dat je ‘later als je groot bent’ toch je eigen leven kan inrichten. Het ongeloof omdat daar toch niemand beter van wordt heeft me diep aan het denken gezet. De overtuiging dat dat anders moet en de wil om dat te veranderen heeft me in het personeelsvak gedreven.

Zo logisch als het klinkt, zo weerbarstig is de realiteit. De bouquet-reeks is vervangen door online kledingwinkels. Ook ik schrijf deze blog vanuit een recente ervaring. Soms ligt het aan omstandigheden en dan moet ik meer geduld hebben. In andere gevallen vertrouw ik vooral op adviezen zoals: doorzetten, als het niet linksom kan dan rechtsom proberen en ga na of je wel de juiste mensen om je heen hebt.

Wil jij jezelf of je bedrijf graag verder ontwikkelen? Wil jij ook liever een creatief idee hoe je het rechtsom probeert dan horen dat je je ambities bij moet stellen? Ik help je graag je ambities waar te maken.

Talenten heb je in aanleg in je. Het ene talent ontwikkel je beter en uitgebreider dan het andere, vroeger of later, afhankelijk van wat je onderweg in je leven tegenkomt. Weet jij nog welke talenten je als kind had?

Mijn zoon kwam eens thuis van de basisschool met een blaadje waar enkele klasgenoten op hadden geschreven welke talenten ze bij hem herkenden. Hij kan b.v. heel goed met lego bouwen en goed ‘meisjes vangen’. Als moeder was dat laatste nieuw voor mij en zie ik weer heel andere talenten. Ik vind het geweldig om na te gaan hoeveel mogelijkheden er nu nog voor hem zijn. Misschien gaat hij in Legoland werken, misschien gaat hij als engineer mooie of nuttige dingen ontwerpen, of maakt hij mooie kunst met metalen en edelstenen of wordt hij een goede verkoper.

Weet je nog welke talenten jij als kind had? Waar speelde je graag mee als kind? Welke rol nam je in ten opzichte van je vriendjes? Wat vond je op school leuk om te doen? Welke sporten deed je? Welke cadeautjes vroeg je aan sinterklaas? Wat herinneren je ouders zich als iets waar jij sneller mee was, beter in was dan andere kinderen? Kon je snel fietsen, goed tekenen, veel lezen, vroeg tellen, goed puzzelen, had je bijzondere humor, kon je makkelijk vriendjes maken?

In mijn loopbaanadviestrajecten heb ik voor iedereen weer een ander pakket aan instrumenten maar de levenslijn komt vrijwel altijd in één of andere vorm aan bod. Steeds weer merk ik dat de talenten uit de kindertijd een heel belangrijke kern vormen. Logisch ook want de talenten die je nu hebt had je in de basis toen al in je. Misschien ga je ze nu pas (verder) ontwikkelen of ga je met dezelfde talenten andere dingen doen. Terug naar de basis vormt in ieder geval een stevig fundament voor je toekomstige loopbaan.

Ik ga nu de talenten van mijn kinderen eens beschrijven, wie weet hebben ze er later wat aan als ze voor een studie of loopbaanleuze staan. En jij, kan jij je jouw talenten als kind nog herinneren?