Een vriendin van me zei vorige week: werken is misschien wel gezond maar een baan niet. Gisteravond zag ik weer een stukje over de blue-zones, de vijf gebieden op aarde waar mensen beduidend langer leven. Daarin kwam aan de orde dat naast voeding, beweging en zon “ikigai” een belangrijke factor is om oud te worden. Ikigai betekent letterlijk: dat waar je ’s morgens voor op staat.

Gezond oud worden, zonder medicijnen,ziektes, invaliditeit e.d. 90 of 100 jaar worden, wie wil dat nou niet? Dat we daarvoor gezond, meer plantaardig, moeten eten en meer bewegen, dat weten we allemaal wel en soms doen we ook ons best om dat te verbeteren. Hoeveel mensen staan er echter bij stil hoe belangrijk je “ikigai” is? Weet jij waar je ’s morgens voor op staat? En wat betekent dat eigenlijk?

In de voorbeelden van de blue zones zag je veel ouderen die nog groente aan het verbouwen waren, een dame van 90 jaar die nog dagelijks in fruitbomen klom om vruchten te plukken en een hartchirurg die tot zijn95e (!) fulltime werkte. Ze hadden elke dag een doel, er moest iets gebeuren. Nu klinken deze werkzaamheden ook vrij logisch als redenen waarom iemand ’s morgens opstaat maar hoe werkt dat in de huidige maatschappij met industrialisering, automatisering, mondialisering? Kan werk aan de lopende band ook een reden zijn om ’s morgens op te staan of moet je dan je levensdoel zoeken naast je werk?

Werk kan voor mij in vele vormen bestaan. Het kan gaan om werk in loondienst of als zelfstandige met een eigen bedrijf, het kan gaan om vrijwilligerswerk maar ook om alle andere vormen van onbetaald werk zoals je volkstuin of het huis schoonmaken. ‘Brood op de plank’ brengen voor de familie wordt wellicht het duidelijkst herkend als reden om ’s morgens op te staan. Een ander voorbeeld dat door velen herkend en erkend wordt is het werk van moeders (en vaders natuurlijk); voor veel mensen een belangrijke reden om ’s morgens op te staan. Of je je ‘ikigai’ kan vinden in werk in loondienst of met een eigen bedrijf is de vraag, dat hangt er van af wat jou drijft, wat jij wilt. Ikigai is in ieder geval meer dan ‘alleen maar werk’.

Dat je het werk doet dat bij je past en omgekeerd, dat werk gedaan wordt door degene bij wie dat past, vind ik al jarenlang van groot belang. Met het blue-zones verhaal wordt aangetoond dat werk (in de brede zin van het woord) de levensverwachting aanzienlijk kan verhogen. Wil je de volgende keer dat je nadenkt over gezonder eten en meer bewegen je ‘ikigai’ ook eens op het lijstje zetten?

Als ik je daarbij kan helpen worden we misschien wel allebei 100!