Ik ben nu al een tijd bezig me af te vragen hoe ik het MKB kan helpen meer te doen aan personeelsontwikkeling. Gelukkig heeft de overheid nu een subsidieregeling in het leven geroepen waarmee mijn diensten op dit gebied voor een groot deel vergoed worden. Dit geeft wel aan dat mijn visie op de noodzakelijkheid hiervan niet slechts mijn visie is maar inderdaad een breed gedeelde visie waar de overheid veel geld voor over heeft.

Je zou denken, dat is mooi, dan zullen bedrijven die noodzaak ook wel zien en hebben we vooral een gesprek over hoe we dat dan gaan aanpakken. Ik heb dan ook een duidelijke visie over hoe je dat het beste aanpakt: hoe maak je leren aantrekkelijk, hoe krijg je mensen aan het leren, waar begin je.

De werkelijkheid is echter een stuk weerbarstiger. Het accepteren dat leren noodzakelijk is ligt blijkbaar heel erg moeilijk. Feitelijk heeft dat alles te maken met waar het mij al vanaf het begin om gaat. De overgrote meerderheid van de mensen denkt dat leren niet leuk is, geen leuk onderwerp, we willen er niet mee bezig zijn, we willen onze medewerkers er zo min mogelijk mee lastig vallen. Diezelfde medewerkers, of in ieder geval de nieuwe generatie heeft echter bovenaan het verlanglijstje bij een nieuwe baan staan: mezelf verder kunnen ontwikkelen.

Ik zou willen dat meer mensen gingen zien dat jezelf ontwikkelen ook gewoon leren is. Het is alleen wel vaak leren wat je wilt leren, leren wat je op dat moment nodig hebt, leren op jouw manier. Het heeft weinig te maken met schoolsystemen waarin om efficiency-redenen de massa allerlei verplichte zaken moet leren op één manier en in hetzelfde tempo. Hoe zorg je dan als bedrijf dat dat leren waarvan we in ons achterhoofd echt wel begrijpen dat dat noodzakelijk is voor de toekomst voelt als jezelf ontwikkelen?

Als je een beleid maakt op HRD, personeelsontwikkeling of je voert een LMS in dan is het van groot belang met welke overtuiging je dit doet. Hoe kijk je als bedrijfseigenaar, als HR-adviseur aan tegen leren en ontwikkeling. Je weet natuurlijk dat bepaalde vakkennis of b.v. veiligheidskennis noodzakelijk is en je weet dat ontwikkelingen steeds sneller gaan, nieuwe medewerkers steeds minder kant en klaar opgeleid bij je aankomen. Ga je dit dan oplossen door met belonen en straffen aan dat noodzakelijke kwaad te werken? Of begin je met ontdekken en je medewerkers laten ontdekken dat leren leuk is? Geloof je diep in je hart dat leren niets anders is dan jezelf ontwikkelen?

Het is mijn overtuiging dat als je begint met laten zien dat leren net zo leuk en verslavend kan zijn als Netflix kijken dat die ene verplichte cursus er dan ook zonder veel moeite bij doorvliegt. Want ja, leren is niet alleen op lange termijn in het grote geheel als beleid pure noodzaak, het is soms ook heel praktisch pure noodzaak.