Vandaag is het Werelddierendag. Even wat extra aandacht voor je huisdier, een bijdrage voor de dierenbescherming doneren en natuurlijk een mooie dag om eens geen dier te eten.

Wat heeft dit nu te maken met loopbaanadvies? Misschien denkt u nu dat ik trainingen ga aanbieden met mijn hond. Zoals sommigen van jullie zullen weten heb ik namelijk een schapendoes. Nu zijn er tegenwoordig steeds meer trainingen waarbij je, in navolging van de paardenfluisteraar, een spiegel voorgehouden krijgt door je hond. Ook vandaag kwam er weer een aanbod voorbij waarbij je de kernkwadranten van Offman kan doorlopen met de hulp van een hond. Ondanks dat een schapendoes zeer goed trainbaar is en natuurlijk bijzonder intuïtief begeleid ik dit toch liever zonder hond.

Het verband tussen loopbaanadvies en een dier komt van Ad Hoogendijk, een bekende naam onder loopbaanadviseurs. Ik heb les van hem gehad en hij heeft ook het koersonderzoek ontworpen, de basis van waaruit ik werk. Hij geeft aan dat hij het vak van loopbaanadviseur deels heeft geleerd van zijn teckel. Dat klinkt wellicht vreemd maar de uitleg vind ik geweldig. Een teckel rent voortdurend zijn eigen ‘wil’ achterna. Als een teckel blaft, dan blaft hij. Hij schrijft niet eerst een blafbeleid en doet hiervan verslag in een blafnota. De blaf komt uit het buikje en komt ongecensureerd naar buiten en klinkt. De teckel is dus steeds authentiek.  Mensen daarentegen beschikken over honderden mogelijkheden om niet te doen wat we willen en wel te doen wat we niet willen. Als je dan op den duur niet meer weet wat je echt wilt heb je een loopbaanadviseur nodig.

De natuur is wat dat betreft voor mij ook een goede raadgever. Bij de hondentraining van mijn eerste schapendoes kreeg ik veel inzichten over leren en motivatie. Van kinderen kan je oneindig veel meer leren dan ik hier in enkele woorden kan beschrijven. En als ik het allemaal even niet meer weet kijk ik naar wat wijze bomen aan de tuindorpvijver . Ik zet mijn schapendoes dan ook vooral in bij loopbaanadvies door eens even lekker met hem te gaan wandelen, de kracht van de natuur op me in te laten werken en daarna alles weer helderder te zien.

Vandaag heb ik niet echt het gevoel dat ik die wandeling nodig heb maar ga ik toch maar extra lang, vanwege Werelddierendag. In ieder geval is mijn hond dan blij en wie weet wat het mij weer brengt.