Je zal maar lijsttrekker zijn en je loopbaan hangt af van de uitslag van de verkiezingen. Word je minister-president, minister of gewoon kamerlid? Daar heb je invloed op! Wie het beste het debat voert en het leukst overkomt via de televisiecamera’s wordt minister-president. Zijn dat dan de functie-eisen voor de baan van minister-president? En is dat de selectieprocedure? Stel je voor dat jouw bedrijf een afdelingsmanager nodig heeft en vervolgens video’s van 6 kandidaten bekeken worden door de voltallige afdeling waarna een ieder die die dag zin heeft mag meebeslissen wie het wordt.

Onzin natuurlijk want een democratie is iets heel anders dan een bedrijf. De vergelijking die Peter R de Vries trok bij DWDD van een CEO en een minister-president gaat net zo min op als dat een bedrijf een democratie zou zijn. De persoon politicus is echter gewoon een mens met ambities, voorkeuren, zenuwen, angsten, van vlees en bloed en hopelijk met hart en ziel.

Als je dan zo hard werkt om jouw partij groot te laten worden, mee te mogen regeren, invloed te hebben, hoe moet het dan zijn om zo afhankelijk te zijn van externe factoren? Met een rugzak vol politieke kennis en vaardigheden een campagneplan maken, wekenlang vroeg opstaan, laat naar bed, volstampen met feitenkennis en oneliners, ach, gewoon werk. Vervolgens ben je afhankelijk van de televisiejournalistiek waar omroepen, presentatoren en zelfs opiniepeilers zo hun partijvoorkeur hebben. Dan komt de dag van de verkiezingen. Wat blijkt dan van groot belang? Het weer. Pfff.

Gelukkig bepaalt de uitslag van de verkiezingen alleen of je deze strijd wint en niet de oorlog . Als de rugzak goed vol zat met politieke kennis en vaardigheden, dit jaar is aangevuld met de ervaring van deze verkiezingsstrijd en vooral het vuur voor de partij nog steeds gloeit is er nog volop hoop. Met een beetje geluk zijn er volgend jaar weer verkiezingen.