De afgelopen dagen hebben we al flinke herfstwinden gehad en ook voor vandaag wordt er weer veel regen, wind en onweer voorspeld. Zo’n storm voel ik nu ook in mijn hoofd.

Als ondernemer mag je steeds zelf uitzoeken wat je gaat doen. Je hebt je afspraken, die bereid je voor en daarbuiten is veel vrijheid. Fijn natuurlijk maar niet altijd even gemakkelijk. Je mag zelf je richting bepalen: Ga je je verder focussen of meer generaliseren? Samenwerken of alleen? Thuis werken, op kantoor of bij Seats2meat? Bloggen, twitteren of allebei? Via bureaus je diensten aanbieden of zelf? Je kennis als dienst aanbieden of in een product stoppen?

Zo zijn er nog veel meer vragen te bedenken en nog heel veel meer antwoorden. Je kan namelijk niet alleen kiezen tussen alle gangbare vragen maar ook heel veel creatieve antwoorden bedenken die bij mij dan vaak weer alleen maar meer vragen oproepen. Dat is natuurlijk ook vakidiotie. Ik ben nu eenmaal goed in het stellen van vragen die je aan het denken zetten en ja, die stel ik dan ook aan mezelf. Zo werd ik deze week ook weer op een idee gebracht dat via vragen en antwoorden weer meer vragen opriep en zo flink in m’n hoofd is gaan waaien.

Bij een echte storm buiten zet ik vast wat ik echt graag wil behouden. Vervolgens neem ik alle indrukken in me op, soms met wat angst, gemengde gevoelens over de regen en vooral met veel verwondering over wat de natuur teweeg kan brengen. Als de storm is gaan liggen ziet de wereld er weer een beetje anders uit. Dan kan je rustig rondkijken naar wat je vast hebt gezet en of er nog mooie takken zijn voor de hond of kastanjes voor op tafel.

Klinkt heel wijs natuurlijk maar in mijn hoofd stormt het nog gewoon verder.